Jessica Pegula zmierzy się z Aryną Sabalenką w finale US Open kobiet w sobotę

NOWY JORK — W styczniu, gdy Aryna Sabalenka wygrywała Australian Open po raz drugi z rzędu, Jessica Pegula odpadała w drugiej rundzie po porażce w dwóch setach z tenisistką zajmującą 51. miejsce w rankingu.

Oczywiście, to nie była pierwsza porażka Peguli. Przez lata było ich wiele, od różnych kontuzji po trudne do strawienia porażki. Spójrz na nią teraz: w sobotę rozstawiona z numerem 6 Pegula zmierzy się z rozstawioną z numerem 2 Sabalenką o mistrzostwo na US Open .

„Gdybyś powiedział mi na początku roku, że będę w finale US Open, to bym się tak śmiała, bo właśnie o to mi chodziło — nie sądziłam, że tu będę” — powiedziała Pegula, 30-letnia Amerykanka, w czwartek wieczorem po powrocie, by zdobyć pierwszą szansę na trofeum Wielkiego Szlema po zwycięstwie 1-6, 6-4, 6-2 nad Karoliną Muchovą w półfinale na Flushing Meadows.

„Więc móc pokonać wszystkie te wyzwania i powiedzieć, że mam szansę na tytuł w sobotę, to jest to, o co gramy jako zawodnicy — nie mówiąc już o możliwości zrobienia tego w moim kraju ojczystym, w moim domowym Slam” — powiedział Pegula. „To naprawdę idealne”.

Pierwszy finał Wielkiego Szlema Peguli miał miejsce w wieku 30 lat
Dla Peguli, najstarszej Amerykanki w erze turniejów Open, która rozpoczęła się w 1968 r., dotarcie do pierwszego wielkiego finału singla, nie zawsze było usłane różami.

Podążać
Na przykład w 2013 r. wystąpił problem z kolanem, który wymagał operacji. I operacja biodra, która wykluczyła Pegulę na ponad połowę 2017 r., co spowodowało, że znalazła się poza pierwszą 850-tką i zmusiło ją do powrotu na szczyt poprzez wydarzenia niższego szczebla. W tym sezonie kontuzja żebra wykluczyła ją z gry na dwa miesiące, co wykluczyło ją z French Open.

Na korcie miała serię siedmiu porażek w turniejach Wielkiego Szlema, która zakończyła się w Nowym Jorku w 2020 roku. A także bilans 0-6 w ćwierćfinałach turniejów wielkoszlemowych aż do tego tygodnia, kiedy pokonała wówczas numer 1 Igę Świątek, pięciokrotną mistrzynię Wielkiego Szlema.

Pegula myślała, że ​​w końcu dojdzie tak daleko
Z pewnością w pewnym momencie swojej podróży Pegula straciła nadzieję na spełnienie marzenia z dzieciństwa i wygranie jednego z czterech najbardziej prestiżowych turniejów w swojej dyscyplinie, prawda?

Nie, niezupełnie.

Tak, przyznała, że ​​zdarzały się „takie chwile zwątpienia”, jak to ujęła, gdy miała wątpliwości, czy „chce to jeszcze robić”.

„Ale myślę, że w końcu zawsze się odgryzałem i mówiłem: ‘OK, o czym mówię?’ Zawsze trochę zmieniałem scenariusz i zawsze byłem w tym dobry. Dlatego zawsze potrafiłem wyjść z różnych wyzwań jeszcze lepszy niż wcześniej” – wyjaśnił Pegula, który urodził się w Nowym Jorku, a którego rodzice są właścicielami NFL Buffalo Bills i NHL Buffalo Sabres.

„Szczerze mówiąc, zawsze czułam, że to się nigdy nie wydarzy — wręcz przeciwnie” — kontynuowała. „Zawsze czułam: ‘Wiesz co? W końcu się zorientujesz’”.

„Ostatecznie” z pewnością jest teraz faktem.

Jedyna porażka Peguli w ostatnim miesiącu miała miejsce w meczu z Sabalenką
Od czasu przejścia na korty twarde po igrzyskach olimpijskich w Paryżu na kortach ziemnych Pegula ma bilans 15-1. Wywalczył tytuł w Toronto i zajął drugie miejsce w Cincinnati Open, a następnie odniósł sukces w ciągu ostatnich dwóch tygodni.

Jedyna porażka w tym okresie miała miejsce przeciwko — tak, zgadliście — Sabalence, dominującej zawodniczce na nawierzchni w ciągu ostatnich dwóch sezonów. Sobotni mecz będzie czwartym finałem Sabalenki z rzędu na kortach twardych, wliczając w to dwa ostatnie mistrzostwa w Melbourne Park i porażkę z Coco Gauff o tytuł na Flushing Meadows 12 miesięcy temu.

Tego dnia amerykańska publiczność robiła, co mogła, by dopingować Gauff, denerwując Sabalenkę, 26-letnią Białorusinkę, która w 2024 roku będzie miała bilans 45-11.

„Ciężkie porażki nigdy — jak to powiedzieć? — nie sprawiają, że czuję się przygnębiona, nie myśląc o tym, że nie wrócę na turniej. To mnie tylko motywuje, żeby wrócić i spróbować jeszcze raz, bardziej się starać i może jeszcze bardziej popracować nad niektórymi rzeczami, które być może nie działały w przeszłości” — powiedziała Sabalenka po wyeliminowaniu Emmy Navarro z USA w trzech setach w półfinale. „Wciąż mam nadzieję, że uda mi się utrzymać to piękne trofeum”.