Jak Iga Świątek, najszybsza gwiazda tenisa, pozostaje twardo stąpająca po ziemi

Iga Świątek miała kilka lat, które zawróciły jej w głowie. Jej historia tenisa jest zapierająca dech w piersiach i wymaga kilku historycznych statystyk , aby ją w pełni docenić: po przełomowym zwycięstwie na French Open w 2020 roku, wówczas nieznana 19-letnia Polka została najmłodszą mistrzynią singla kobiet na Roland Garros od czasów Moniki Seles w 1992 roku. W ciągu trzech lat od tego czasu wygrała trzy kolejne tytuły Wielkiego Szlema (kolejne dwa na French Open, plus jeden na zeszłorocznym US Open ) i została tenisistką numer jeden na świecie — po raz pierwszy w historii Polki. Jest najmłodszą kobietą, która wygrała cztery tytuły wielkoszlemowe w karierze od czasów Sereny Williams w 2002 roku, a tego lata dołączyła do Steffi Graf i Martiny Hingis jako trzecia zawodniczka, która utrzymywała się na szczycie rankingu przez 70 kolejnych tygodni.

Jak ktokolwiek mógł utrzymać tak zdumiewającą passę? Swiatek zastanawia się nad tym samym.

Znajdź swoich przyjaciół w modzie
CTA: DOŁĄCZ DO KLUBU VOGUE
„Po tym, jak wygrałem tak wiele turniejów w zeszłym roku, wszyscy oczekiwali, że cały czas będę utrzymywał ten sam poziom” – mówi 22-latek magazynowi Vogue – „co nie jest możliwe”.

Świątek wita kibiców Brooklynu na boisku w Fort Greene.
Świątek wita kibiców Brooklynu na boisku w Fort Greene. Zdjęcie: Diana Markosian
Ta optymistyczna filozofia bierze się z jej własnego rodzaju rygorystycznej pracy: gwiazda tenisa jest jedyną zawodniczką, która podróżuje z pełnoetatowym psychologiem sportowym i stale mówi głośno o znaczeniu zdrowia psychicznego. „Czuję, że wszyscy na najwyższym poziomie grają w świetnego tenisa, ale to ci, którzy potrafią psychicznie poradzić sobie z najbardziej stresującymi momentami, są mistrzami” — mówi, wyjaśniając, że te strategie pomogły jej zachować równowagę, gdy nadal się rozwijała. „Chociaż tak wiele zmieniło się w moim życiu, czuję, że pozostałam tą samą osobą”.

Powiązane wideo

Kocie oko w stylu lat 60. i makijaż „Pretty In Pink” w wykonaniu Ariany Grande

Spotkałem gwiazdę tenisa w zeszłym tygodniu w Fort Greene Park w Brooklynie. Oczywiście przyjechała do miasta na US Open, ale dziś promuje swoje nowe partnerstwo ze szwajcarską firmą produkującą buty sportowe On — dosłownie podążając śladami innej wielkiej tenisistki, Rogera Federera, inwestora i rzecznika marki. Poza kortami w Brooklynie — gdzie zagra kilka punktów z naprawdę podekscytowanymi miejscowymi — Świątek opowiada Vogue o opracowaniu własnego buta tenisowego, swoich dziwacznych rytuałach przedmeczowych i o tym, jak to jest wrócić na US Open jako obrońca tytułu.

American rising star Ben Shelton another On ambassador takes a selfie with Swiatek and a group of local players.
Wschodząca amerykańska gwiazda Ben Shelton, kolejny ambasador On, robi sobie selfie ze Świątek i grupą lokalnych graczy. Zdjęcie: Diana Markosian
Vogue: Opowiedz mi trochę o tym, co Cię tu dziś sprowadziło i dlaczego postanowiłeś współpracować z On.

Iga Świątek: Zawsze czułam, że On będzie tą marką, która naprawdę odniesie sukces — i chciałam być jej częścią. Są naprawdę innowacyjni i skupiają się na wydajności, szczegółach technicznych. To coś, co dzielimy pod względem wartości i pomyślałam, że moglibyśmy wykonać świetną robotę, promując tenis na całym świecie. Oczywiście, współpracują z Rogerem. Pracował nad butem, ale ja również chcę pracować nad odzieżą, ponieważ On ma świetne buty, ale myślę, że więcej osób powinno mówić o odzieży — jest niesamowita. Wkrótce będę miała również własne buty tenisowe, co jest ekscytujące.

Jak wyglądały twoje relacje z Rogerem wcześniej? Czy miałeś okazję bliżej z nim współpracować od czasu partnerstwa z On?

Kiedy Roger [przeszedł na emeryturę], dopiero zaczynałem trasę, więc nie był to idealny moment, abyśmy byli razem w trasie. Poznałem go, kiedy rozmawiałem już z On. Wszystko, co robi, jest z klasą; wykonali świetną robotę, tworząc jego but. Roger jest ogromną inspiracją; zasadniczo zmienił naszą grę. Był dla mnie ważnym czynnikiem w podjęciu tej decyzji.

Masz na sobie pełny look, ale to jeszcze nie są Twoje oficjalne buty.

To prawdopodobnie jeden z ostatnich prototypów. W pewnym sensie go testuję i daję On feedback, a oni wdrażają wszystkie te zmiany. Mam nadzieję, że niedługo założę swój ostatni but.

A masz też wpływ na odzież?

Tak, rozmawiamy głównie o projektowaniu, ponieważ pod względem technicznym wykonują tak świetną robotę, że nie czuję, że naprawdę muszę się aż tak angażować. Rozmawiamy głównie o dopasowaniu i projektowaniu. Uwielbiam kolory, więc powiedziałem im, że chciałbym nosić więcej kolorowych rzeczy na US Open. Naprawdę cieszę się, że będę miał własną kolekcję; to naprawdę ekscytujące.

Czy masz mocny kolor?

To świetne pytanie. Uwielbiam fioletowy. I zielony. To dwa kolory, które w życiu codziennym trudno nosić [ śmiech ]. Uwielbiam fioletowy, ale jestem pewna, że ​​przekonam On, żeby w przyszłości zrobił coś fioletowego.

Wracasz na US Open jako obrońca tytułu. Jak sobie radzisz z tą chwilą?

Oczywiście, że trochę trudniej jest grać z tym z tyłu głowy, ale po prostu musisz skupić się na grze i robieniu tego, co kochasz. [Staram się] nie myśleć o tym, co mówią media i o wszystkich ludziach wokół, którzy mają wiele oczekiwań. Więc głównie skupiam się na tym, co chcę robić na korcie. Pozwala mi to grać lepiej — nie martwiąc się o oczekiwania, po prostu grając w tenisa.

Roger Federer an investor in and spokesperson for On takes in the scene.
Roger Federer, inwestor i rzecznik On, przygląda się scenie.
Zdjęcie: Diana Markosian
Podróżujesz z psychologiem na pełen etat. Czy są jakieś szczególne rzeczy, nad którymi pracowałeś ze swoimi trenerami?

Kiedy byłam młodsza, zaczęłam pracować z psychologami. Teraz pracuję z [psychologiem sportowym] Darią Abramowicz, co jest świetne, ponieważ widzi dzień po dniu, kiedy mam trudną sytuację lub co się dzieje, kiedy odnoszę sukces. Trzeba pracować nad obiema tymi rzeczami, ponieważ radzenie sobie z sukcesem również nie jest łatwe.

Widziano cię z taśmą zakrywającą usta podczas treningu, co było dość popularne. To kolejna strategia na zwiększenie wytrzymałości?

Tak, cóż, to jedna z tych rzeczy; po prostu wygląda dziwnie, dlatego ludzie o tym mówią [ śmiech ]. Robimy wiele rzeczy, aby się poprawić i fizycznie uczynić moje ciało bardziej wytrzymałym, lepszym i silniejszym.

Masz przedmeczowy rytuał słuchania muzyki rockowej. Którzy artyści są twoimi ulubionymi?

ACDC, Guns N’ Roses, Led Zeppelin. Ale nie słucham tego codziennie… Słuchałem „Welcome to the Jungle” przez długi, długi czas przed meczami, więc teraz trochę to zmieniam. Słucham też Janis Joplin i Lenny’ego Kravitza, więc to nie jest tylko rock-rock. Nie chcę się skupiać tylko na jednym, bo nie chcę, żeby to stało się przesądem.

A ty jesteś fanem Taylor Swift, prawda? Czy ona kiedykolwiek pojawia się na playliście?

Nie wiem, czy ona tworzy taką muzykę [ śmiech ]. To artystka, na której naprawdę chcę się skupić, kiedy jej słucham, i chcę zrozumieć emocje i teksty. Nie wybrałabym słuchania Taylor Swift przed meczem, ale ogólnie jest świetna.

Napisałeś esej o byciu introwertykiem, ale twój styl gry w tenisa jest daleki od powściągliwości. Czy poświęciłeś wiele myśli różnicy między swoją osobowością a stylem gry?

To jest ogromne. Tak, jestem inną osobą na korcie. Jestem naprawdę konkurencyjny. Lubię punkty i agresywną grę w moim stylu. Ale nigdy tego nie analizowałem, ponieważ czułem, że to naturalne; wchodzę w tryb bestii na mecz i trzeba to robić, aby zagrać jak najlepiej. Poza kortem jestem o wiele spokojniejszy. Nie lubię hałasu, nie lubię zatłoczonych miejsc. Więc tak, całkowicie inaczej.

Jesteś wielkim czytelnikiem zarówno na korcie, jak i poza nim. Co czytasz teraz?

Teraz czytam [Delia Owens] Cry of the Kalahari . Uwielbiam to; to jak oglądanie National Geographic, ale tak naprawdę wyobrażanie sobie wszystkiego. Podejmuję też wyzwanie czytelnicze na Instagramie. Chcę, żeby ludzie czytali więcej. Wszyscy spędzają tak dużo czasu w mediach społecznościowych i na YouTube, wszystkich tych serwisach streamingowych, że ludzie zapominają, że czytanie to również świetny sposób na spędzenie wolnego czasu. Naprawdę miło jest nawiązać kontakt z ludźmi i porozmawiać o książkach, nie tylko o sporcie.

To dobry sposób na zaangażowanie obserwatorów w mediach społecznościowych i zachęcenie ich do zrobienia czegoś offline.

Tak, we wszystkim potrzebna jest równowaga. Łatwo mi nie używać telefonu przez cały dzień. Czuję, że dzięki książkom mogę znaleźć więcej równowagi, więcej spokoju ducha. Jeśli nie czytam przez kilka tygodni, czuję, że mam za dużo chaosu w życiu.

Jesteś zaangażowany w wiele organizacji charytatywnych. Jaki jest Twój proces myślowy odnośnie tego, kogo wybierasz do wsparcia?

Teraz czuję, że jeśli jesteś osobą publiczną, to od każdego oczekuje się mówienia o wszystkim. Więc wybieram, o czym chcę mówić i co chcę robić, komu chcę pomóc lub jakie są przyczyny. Oczywiście, wiesz, zdrowie psychiczne jest dla mnie zawsze ważne. Kiedy wybuchła wojna na Ukrainie, również chciałem pomóc. Więc to są dwie rzeczy, na których się skupiłem, ale oczywiście na świecie mamy tak wiele problemów i trudności, ale chodzi o to, że nadal chcę być w stanie [zachować równowagę] i móc skupić się na tenisie.

Jak spędzisz ostatni weekend przed turniejem Open?

Mam jeden dzień wolny w piątek, z którego zamierzam skorzystać, ponieważ naprawdę lubię Nowy Jork. Poznałem miasto trochę lepiej w zeszłym roku; mam już swoje ulubione miejsca i restauracje. Więc prawdopodobnie to zrobię — i może trochę zakupów!